Kaplica na Miejscu Objawień na warszawskich Siekierkach wypełniła się pielgrzymami, przybyłymi na spotkanie z p. Władysławą Papis w minioną niedzielę, 25 maja.
Przez ok. 2 godziny p. Władysława wspominała wydarzenia z jej dzieciństwa i młodości, związane z objawieniami Matki Bożej i Pana Jezusa na Siekierkach w czasie od 3 maja 1943 roku do 15 września 1949 roku.
Przypomniała, że początkowo Matka Boża nic nie mówiła, natomiast obok niej ukazywały się obrazy, mianowicie: tablica z cyfrą X, duży biały klasztor, konfesjonał, kielich, dzwonnica, obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.
Po raz pierwszy Matka Boża odezwała się do Władzi 26 maja. Powiedziała „zapal lampkę” następnie powiedziała: „przynieś różaniec”. Przez kilka minut Matka Boża odmawiała z dziewczynką różaniec.
Wizjonerka podkreśliła, że pomimo czasów wojny i związanego z tym niebezpieczeństwa, zarówno dzieci, jak i dorośli z Siekierek, a także przybywający ludzie z Warszawy gromadzili się na modlitwie w pobliżu miejsca objawień. Dodała, że chociaż w pobliżu okupant niemiecki miał swój posterunek, nie było żadnego aresztowania, związanego z gromadzeniem się ludzi na modlitwie. Chociaż zgromadzeni przeżyli chwile grozy, kiedy posterunkowy Herman zajrzał wieczorem do domu, gdzie trwała modlitwa, to jednak nakazał on tylko, aby szczelnie zasłonić okna i odszedł.
Znaczną część wspomnień p. Władysławy zajęły powojenne wydarzenia, związane z tworzeniem się miejsca modlitwy na Siekierkach, poprzez wybudowanie kapliczki, stopniowo powiększanej, a następnie tworzenia ośrodka duszpasterskiego w tym miejscu.
Wizjonerka wspominała duszpasterskie wizyty biskupów w parafii św. Bonifacego, do której należały Siekierki. Do kaplicy przybyli przy okazji wizyt duszpasterskich, tak bp. Jerzy Modzelewski w 1960, jak i później, Prymas Tysiąclecia, kard. Stefan Wyszyński w 1970 r.
Prymas kard. Stefan Wyszyński przemawiając do wiernych, licznie zgromadzonych wokół maleńkiej kapliczki, powiedział 4 października 1970 r.: „Nie jestem tu pierwszy raz. Jeśli nie ja, to mój następca zbuduje świątynię, aby Matka Boża otrzymała tu należną chwałę”.
Pani Władysława opisała wielkie zaangażowanie pierwszego formalnego duszpasterza ośrodka w Siekierkach, pijara o. Edward Szajora. Wielokrotnie udawał się on na rozmowy do Prymasa ks. kard. Wyszyńskiego, podejmując starania o utworzenie samodzielnego ośrodka duszpasterskiego i budowę kościoła.
Ksiądz Prymas Stefan Wyszyński powierzył miejsce objawień zakonowi pijarów 16 listopada 1980 roku i równocześnie zatwierdził ustanowienie samodzielnego ośrodka duszpasterskiego.
Pani Władysława przypomniała szczegółowo nawiedzenie kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w 1981, kiedy tłumy ludzi, dorosłych i dzieci w strugach deszczu oczekiwali przy ołtarzu polowym przed kaplicą na przyjazd obrazu MB. Częstochowskiej z parafii św. Bonifacego na Cierniakowie. Po przybyciu obrazu Matki Bożej ludzie trwali na modlitewnym czuwaniu do północy, kiedy to miała miejsce uroczysta pasterka.
15 października 1984 roku następca Prymasa Tysiąclecia Kard. Józef Glemp poświęcił plac pod budowę kościoła, następnie bardzo interesował się postępem prac budowlanych, rozwojem ośrodka modlitewnego. Prymas Glemp prosił też artystów o namalowanie historii objawień w obrazach. Obrazy wiszą zarówno w kościele, jak i w kaplicy Na Miejscu Objawień. 17 września 1994 r. Kard. Józef Glemp, Prymas Polski poświęcił kościół.
Ustanowienie Sanktuarium diecezjalnego pod wezwaniem Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży. zatwierdzone zostało dekretem Księdza Prymasa kard. Józefa Glempa, z 31 sierpnia 1997 roku.
W czasie niedzielnego spotkania padały liczne pytania pielgrzymów, na które wyczerpująco odpowiadała pani Władysława. Na pytanie, czy Pan Jezus był podobny do wizerunków, przedstawianych na popularnych obrazach, pani Władzia zdecydowanie odpowiedziała, że nie był podobny.
Na inne pytanie, gdzie miały miejsca objawienia, wizjonerka odpowiedziała że objawienia miały miejsca zawsze na Siekierkach, za wyjątkiem 2 objawień w innych miejscach, przy czym jedno objawienie miało miejsce w domu.
Spotkanie rozpoczęło się i zakończyło, jak zwykle modlitwą, i błogosławieństwem ks. proboszcza, o. Tadeusza Suślika SP.
Objawienia na Siekierkach trwały od 3 maja 1943 roku do 15 września 1949 roku. Maryja mówiła: „Weźcie krzyż i różaniec, idźcie po drodze ciernistej, a dojdziecie do zbawienia”.
Pan Jezus nakazywał, aby ludzkość się nawróciła, w przeciwnym razie ludzie zaznają strasznej kary. Mówił o wielkim Miłosierdziu Bożym i zalecał, aby codziennie odmawiać Koronkę do Bożego Miłosierdzia oraz Koronkę do Najświętszych Ran Pana Jezusa. W ostatnich objawieniach Pan Jezus powiedział: „Krzyżują mnie wszyscy, którzy mnie znieważają. Wy nagradzajcie mi za nich. Brońcie mnie, albowiem Ja was kiedyś obronie. Wynagradzajcie mi, albowiem świat zaginie. Nie odchodźcie ode mnie wy, którzy mi służycie. Żądam wzajemnej miłości ”.
Pani Władysława, skromna, franciszkańska tercjarka jest animatorem modlitwy w czasie adoracji i czuwań modlitewnych, objętych programem Sanktuarium.
Orędzia i przesłania, otrzymane przez panią Władysławę oraz historia Sanktuarium znajdują się na stronie internetowej Sanktuarium Siekierki.